#Bookblog

Σαν Stephen King φανάτικ πριν καν αυτό να είναι κουλ, χαίρομαι ιδιαίτερα που ο θείος Στήβι συνεχίζει να μας κλείνει το μάτι με νόημα σε ένα κόσμο που έχει έρθει ανάποδα και το κακό είναι τόσο κοντά όσο η κούπα με τον καφέ, αλλά υπάρχει χώρος-διάολε υπάρχει ακόμη χώρος-για μουσική και ή βιβλία και μυθιστορήματα που σε κρατάνε με ανοιχτό φως τα βράδια.

Ο τρόμος έχει την ίδια μαύρη καρδιά, βλέπεις.

Διαβάζω το Ό,τι βρεις Δικό Σου (Finders Keepers)-King στα πολύ ωραία του-και χτυπάει καμπανάκι στο μυαλό  μια από εκείνες τις συμβουλές (;)-οδηγίες που σημείωνε ο ίδιος στο On Writing, σίγουρα από τις αγαπημένες του όμως, από αυτές που λατρεύει να τους δίνει μια εξαίσια κλωτσιά και να τις στέλνει από εκεί που ‘ρθαν. True fact. Να αποφεύγεις να γράφεις βιβλία με ήρωες συγγραφείς, έλεγε, γιατί  ο κόσμος καθόλου δε νοιάζεται για τέτοιους τύπους και για τον βαρετό (βαρετό;) μικρόκοσμό τους. Ο τρόμος της κενής σελίδας-πόσους νομίζεις ότι αφορά;

Aυτά μεταξύ Misery και The Shining με τους συγγραφείς να πηγαίνουν και να έρχονται και με το Ό,τι Βρεις…δικαίως να παίρνει τον τίτλο του πιο βιβλιοφιλικού του μυθιστορήματος ως εδώ. Το οποίο «σκίζει». Έστω και αν ο διάσημος συγγραφέας  Τζον Ρόθστιν σκοτώνεται στην αρχή από ψυχάκια αναγνώστη που έχει αντιρρήσεις για την τύχη του ήρωα στο τελευταίο του βιβλίο και καίγεται να αποκτήσει τα κρυμμένα σημειωματάρια του ειδώλου του.

Finders Keepers εντός: ‘Εργα, ονόματα, συνεχείς αναφορές στην λογοτεχνία που παθιάζουν τον Stephen King τον ίδιο πρώτα και όλους εμάς, τους serial readers μετά, συγγραφικές αλήθειες  και πλούσιες δόσεις ποπ κουλτούρας πακέτο με το αστραφτερό στόρι-τέλινγκ του King.

Κακά τα ψέματα, αν είσαι εθισμένος σε King θα αρχίζεις να ζητάς αμέσως το επόμενο.

Και κοίτα πως έχει: Το Ό,τι Βρεις Δικό σου είναι το δεύτερο της τριλογίας που ξεκίνησε με το Mr Mercedes που έμελλε να έχει μια από τις πιο ανατριχιαστικές σκηνές σε σχέση με την πραγματικότητα και τον τρόμο που ζωντάνεψε το καλοκαίρι στη Μασσαλία.

Ο φόβος στον King-ακόμη και σαν μεταφυσική αγωνία συχνά-είναι αληθινός, ζει στο σπίτι σου ή σε περιμένει στο σούπερμάρκετ, παίζει στην αυλή, ή οδηγεί το αμάξι σου και δεν τον χωράει ο νους του ανθρώπου.

Και το Mr Mercedes; κι αυτό ανάμεσα στα καλύτερά του. Εκεί συναντάμε πρώτη φορά τον Μπιλ Χότζες (πες θείε Στίβι, ο Ντέιβιντ Χότζες δεν είναι ο αγαπημένος σου χαρακτήρας απο όλους στο CSI ;), συναντάμε τον Μπιλ Χότζες λοιπόν, συνταξιούχο αστυνομικό, που βρίσκει την κεντρική θέση του και στο Finders και θα τον συναντήσουμε ξανά στο επόμενο, το End Of Watch, που σίγουρα οι Eκδόσεις Bell θα έχουν ήδη εντάξει στον προγραμματισμό τους.

Έχει ενδιαφέρον να δεις το πώς αναμοχλεύει τον τρόμο ο King ξέροντας καλά πόσο τρομακτική είναι η ανέχεια, η φτώχεια, η οικονομική ύφεση που απλώνεται σαν φαρμακερός πολτός και καταπίνει ανθρώπους. Και οι δυο αυτές τελευταίες ιστορίες του πυροδοτούνται από την ύφεση-οι άνεργοι περιμένουν από τη νύχτα στην ουρά για μια δουλειά (Mr Mercedes), η οικογένεια του νεαρού Πιτ με τα οικονομικά προβλήματα βρίσκεται  στα πρόθυρα της διάλυσης (Ο,τι βρεις δικό σου).

Ο King γνωρίζει πάντα πολύ καλά για ποιο πράγμα μιλάει και οι ιστορίες του είναι τρομακτικές. Γνώριζε πολύ καλά το εφηβικό δράμα της Carrie (το πρώτο του μυθιστόρημα το ’74), την ψυχή του ανθρώπου μπροστά στο άδικο (The Green Mile)-οι ιστορίες του ακόμη και πιο εξωπραγματικές είναι αληθινές ως την πιο φανταστική τους παράγραφο.

Ο Στίβεν Κινγκ είναι μοναδικός.  Και ό,τι-δικό του-βρεις, δικό μας.