#Bookblog

Ίσως η ζωή είναι, στην πραγματικότητα, ένα ποτάμι
Που θυμάται τον δρόμο για τη θάλασσα.

***

Η ημέρα έρχεται
Όταν το βλέμμα μας δημιουργεί,
Ακόμα μια φορά,
Τον κόσμο.

***

Ίσως
Οι μικρές μας θλίψεις, οι μικρές μας μοναξιές
Είναι το μόνο έπος που απέμεινε
Σ΄ έναν κόσμο εγκαταλειμμένο από τους θεούς.

***

Λες:
Ίσως είμαι ένα κύμα.
Δεν κατέχω τίποτε. Ούτε καν τη ζωή μου.
Όχι! ψιθυρίζω.
Εσύ είσαι η ζωή.
Έχεις πιει τη θάλασσα την ώρα που γεννήθηκες.

***

Ίσως
Δεν είμαστε ακριβώς μόνοι.
Παρά ξεκομμένες νότες ενός τραγουδιού.

***

Ξανά και ξανά
Ανοίγουμε τα μάτια μας
Γνωρίζοντας τον κίνδυνο
Του να δούμε.

***

Ίσως
Όταν λέω πως έχω χαθεί
Εννοώ ότι κάπου μέσα μου θυμάμαι
Πως υπάρχει κάποιος δρόμος.

***

Τα λιοντάρια
Μπορούν να γίνουν άνθρωποι
Μονάχα όταν πιστέψουν
Πως είναι λιοντάρια.

***

Ίσως γεννηθήκαμε σαν μια απάντηση της ζωής.
Εντούτοις, πεθαίνουμε σαν ερώτηση.


>>>


Απόδοση στα ελληνικά και επιλογή ποιημάτων Μαρία Δ. Ευθυμίου