#Bookblog
Αναδημοσίευση από mariamarkouli.com
Διαβάζω Georges Perec με τρέλα. Έχω κλειστεί στην πολυκατοικία της Rue Simon-Crubellier 1, ρίχνοντας κάθε τόσο ματιές έξω από τα παράθυρα των διαμερισμάτων, που έχω ήδη επισκεφθεί ως τώρα (βρίσκομαι στην σελίδα 243, σε μια σοφίτα κάτω από τη στέγη, ανάμεσα στο παλιό δωμάτιο του Μορελλέ και το δωμάτιο της Κυρίας Ορλόφσκα).
Διαβάζω Perec επειδή όλα συνδέονται μεταξύ τους και την ίδια στιγμή είναι τόσο αυτόνομα όσο, ας πούμε, μια μικρή ελιά που έπεσε από το δέντρο στο χωριό Μαριού του Ρεθύμνου με την καρφίτσα στο ρεβέρ του μοντέλου Ιβάν στην πασαρέλα του Μιλάνου, όταν η βοηθός του μόδιστρου χρειάστηκε να την βάλει για να σταθεί σωστά το παντελόνι του.
Διαβάζω Perec γιατί η ζωή είναι μυστήριο πράγμα και κάτι φαίνεται είχε ψιλιαστεί εκείνος για την αφεντιά της. Και αν ζούσε, θα είχε γίνει – στις 7 Μαρτίου – 80 χρονών.
Διαβάζω Perec, επειδή στο τέλος δεν θα μείνει τίποτε παρά μόνο ιστορίες αλλά δεν θα υπάρχει κανείς να τις διηγηθεί, εκτός κι αν κάποιος επιζήσει μετά την Καταστροφή και κάτι θα έχει να λέει. Ποιος όμως θα βρεθεί ν¢ ακούει;
Διαβάζω Perec, αφού αγαπώ Μπέκετ. Αλλά, να έχει κάποια σχέση αυτό; Μπορεί και καμία.
Διαβάζω Ζωή Οδηγίες Χρήσεως και ο τίτλος του βιβλίου αποπνέει σοφία, αλλά πόσες οδηγίες χρήσης να αποστηθίσει ο άνθρωπος σήμερα; Και εδώ που τα λέμε, πού είναι οι σοφοί-με τις οδηγίες τους-όταν τους χρειάζεσαι;
Διαβάζοντας Perec ακούω Νeil Young. Tυχαία, αλλά θα μπορούσε ο Νeil Young να ήταν κι αυτός ένας από τους ενοίκους της πολυκατοικίας του Παρισιού που θα περνούσε ώρες στο γκαράζ ακούγοντας μουσική στο αμάξι του. Δεν θα τον έβλεπαν οι άλλοι με καλό μάτι.Διαβάζοντας Perec, έχω την αίσθηση ότι όπου να ναι θα βρούμε το κομμάτι του παζλ που έχει χαθεί. Στο κάτω-κάτω κομματάκια, ψήγματα, bits & pieces, τρίμματα, λίστες και άλλες λίστες, σκόρπια όλα κι ανάκατα, φανερώνουν την μεγάλη εικόνα, που κανείς ποτέ δεν θα δει, ή θα την δει και θα την προσπεράσει, γιατί μπορεί να μην λέει τελικά και πολλά.
