Η νύφη φορούσε μαύρα

Σεπτέμβρης του 22. Η Αντριανή, μια νεαρή χήρα, καταφτάνει στη Σαλονίκη μαζί με το υπόλοιπο ανθρώπινο κοπάδι των προσφύγων. Πεντάρφανη και μόνη, με δυο μάτια πράσινα, μαγικά σαν τα βοτάνια της, θα βρει στήριγμα σε μια καλοκάγαθη ηλικιωμένη Πόντια και, στο πλαίσιο των ανταλλαγών των πληθυσμών, θα εγκατασταθεί σ ένα μουσουλμανικό χωριό της Μακεδονίας. Εκεί, ανάμεσα σε Έλληνες, Τούρκους, Πόντιους κι Αρμένιους, ανθρώπους πονεμένους που προσπαθούν να στηρίξουν τις ψυχές και τις ζωές τους, η Αντριανή θα αποθέσει την ευτυχία της στα χέρια του ρωμαλέου Αρη με την ηράκλεια δύναμη. Θα προκαλέσει τη μοίρα φορώντας ένα μαύρο φόρεμα για νυφικό. Κι αυτή θα δεχτεί την πρόκληση...
Με φόντο την Ελλάδα που ανεμοδέρνεται στις θύελλες του εικοστού αιώνα, παρακολουθούμε τη ζωή μιας γυναίκας που τολμά να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι σε μια κοινωνία όπου τον πρώτο λόγο έχει ο άντρας και η πεθερά, για να αναδειχτεί πληγωμένη αλλά νικήτρια.