Ο πρώτος θάνατος του Πυθαγόρα

"... Μπορείς να το καταλάβεις σαν μία φυγή από τα πρόσκαιρα, μία ζωή συγκεχυμένη σε αισθήσεις που σε απαλλάσουν από την κοινωνία των Βέβηλων, μία δύναμη που σε ωθεί στο αιώνιο και στο αθάνατο. Τότε μόνο είσαι κύριος του σώματός σου και κυβερνήτης του νου σου. Αυτός είναι ο πρώτος θάνατος". "Κι ο δεύτερος;" τόλμησε να ρωτήσει σαν να ετοιμαζόταν γι αυτόν απόψε κιόλας. "Ο δεύτερος θάνατος συμβαίνει καθώς ο νους αποχωρίζεται από την ψυχή μας και ταξιεδεύει προς τον ήλιο, τη φωτεινή σφαίρα του Υπερβόρειου Απόλλωνα... Δεν είναι έτσι, Πυθαγόρα; Και ξέρω καλά, κι εσύ ξέρεις, τι θα κάνουν τον πρώτο αυτό θάνατό σου. Θα φέρουν μ αυτόν στην Παγκόσμια Ψυχή την Ειρήνη που ο κύκλος της ίσαμε εδώ διέγραψε, καθώς νωχελικά τώρα απλώνεται από τα Μάτια σου μέχρι την Καρδιά μου". Ζωή και θάνατος: Δύο όψεις ενός αρχέγονου και βαθύτατου μυστηρίου που περικλείει μία και μοναδική αλήθεια. Η ζωή, οι περιπέτειες και η κοσμοθεωρία του Πυθαγόρα, όπως τα συνέλαβε η γόνιμη φαντασία και τα απέδωσε η δημιουργική πένα της Σμαράγδας Μανταδάκη, αποτελούν τον πυρίνα του ιστορικού αυτού μυθιστορήματος.