Προτιμώ τα παλιά τους

Ο Σίμος Μπάνσης ποθεί διακαώς να γίνει καλύτερος. Όχι καλύτερος κάτι - καλύτερος, τελεία. Μέσα σ ένα ασταθές περιβάλλον, η μόνη σταθερή αναφορά του είναι η μουσική. Και ο κινηματογράφος. Αρκούν αυτά για να τον τραβήξουν και να τον σώσουν από την κινούμενη άμμο μιας ακίνητης ζωής; Στα σαράντα του, η ίδια η ζωή θα τον αναγκάσει να επαναπροσδιορίσει σχέσεις, προτεραιότητες, ηθικές αρχές - τη θέση του μέσα σ ένα ασφυκτικό γίγνεσθαι, μέσα σε συγκυρίες που δεν επέλεξε, που δεν μπόρεσε να επηρεάσει. Ο αδερφός του, ωσεί παρών μέσα από μια μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη, η Στέλλα, οι φίλοι του, ακόμα και οι μοναχικές επ αμοιβή συνομιλήτριές του στο τηλέφωνο, βοηθούν τον Σίμο να επανεκτιμήσει τις βασικές του πεποιθήσεις. Αλλά στην τελική του απόφαση καθοριστικό ρόλο θα παίξει -όπως πάντα- η τύχη. Εκεί που σκέφτεται να βάλει μπροστά ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο "Ο Ανεκτίμητος Ακροατής" -για να βγει επιτέλους στην επιφάνεια και ν ανασάνει-, βρίσκεται αίφνης στο Φοίνιξ της Αριζόνας να ψάχνει έναν μουσικό που θαυμάζει από μικρός. Περιπλανιέται στη μέση του πουθενά της Αμερικής, στη ζώνη του δικού του λυκόφωτος, όπου συναντά μία ινδιάνα μασέζ με άγριο ταπεραμέντο, έναν θρύλο των 80s και τη γυναίκα των ονείρων του. Στην επιστροφή (αφού πρώτα τρελάνει μια wannabe executive εν πτήσει) προσγειώνεται στην πραγματικότητα. Ή μήπως όχι; Πρόκειται για τη συνέχεια της ιστορίας η οποία ξεκίνησε με το "Έχω όλους τους δίσκους τους".