Μαύρο και δαγκωτό

Τι σήμαινε άραγε η ψήφος και πώς χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Ελλάδα; Από πού προήλθε η έκφραση «τον μαύρισα», την οποία προτιμούν ακόμη και σήμερα ψηφοφόροι για να δείξουν την αποδοκιμασία τους για έναν υποψήφιο, και πώς γεννήθηκε η έκφραση «το έριξα δαγκωτό» από ψηφοφόρους που θέλουν να διατρανώσουν τη στήριξή τους σε συγκεκριμένο υποψήφιο; Τι ήταν τα σφαιρίδια με τα οποία ψήφιζαν οι Έλληνες μέχρι το 1926 που υιοθετήθηκε το ψηφοδέλτιο και ο σταυρός προτίμησης για την εκλογή των βουλευτών και για ποιους λόγους η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αφού κατήργησε τον σταυρό προτίμησης το 1982, τον επανέφερε αφήνοντας να γίνουν εκλογές με κατάλογο (λίστα) μόνο μια φορά, το 1985; Γνωρίζει ο ψηφοφόρος τις πραγματικές ικανότητες του υποψηφίου που σταυρώνει; Γνωρίζει αν είναι έντιμος και αποτελεσματικός; Μήπως ο λαός πλανάται πιστεύοντας ότι βάζει τον σταυρό, ενώ, όπως είχε πει ο αείμνηστος πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος, «του τον βάζουν»;
Ο Γιώργος Νικητιάδης, με απλό και εύσχημο τρόπο, επιχειρηματολογεί υπέρ της κατάργησης του σταυρού προτίμησης. Εξηγεί με σαφήνεια τους λόγους και τις σκοπιμότητες που συντηρούν εδώ και χρόνια το σημερινό σύστημα εκλογής και το πελατειακό κράτος. Αντλώντας δεδομένα από εκλογικά συστήματα άλλων χωρών, προτείνει διαδικασίες για να ξεπεραστεί αυτή η παθογένεια του πολιτικού συστήματος της χώρας, που έχει εγκλωβίσει τόσο τους πολίτες όσο και τους βουλευτές σε μια ψευδαίσθηση δήθεν ελεύθερης και δημοκρατικής επιλογής.