Φόντο σε διπλό καθρέφτη

*

"Δεν είχα καμιά διάθεση για διάβασμα, το μυαλό μου ήταν συνέχεια στον Γρηγόρη. Προσπαθούσα να ξεχάσω τον τρόμο που ένιωσα στη σκέψη πως θα μπορούσε να βρισκόταν μπροστά όταν σκίστηκε το φόρεμα. Αυτό το παλιοφόρεμα φταίει και η επιμονή της μάνας μου να το αγοράσουμε, σκεφτόμουν. Με μισεί! Η σκέψη αντί να μου φέρει λύπη μού είχε φέρει θυμό. Με μισεί γιατί δεν είμαι η δική της "Φαίη", για να με ντύνει απ’ τις διάφορες "Ζιζέλ" και να καμαρώνει τώρα που πιαστήκαμε για τα καλά, τώρα που ο πατέρας μου έχει την εταιρεία όλη δική του. Η κομψή σύζυγος και η υπέρβαρη κόρη. Δεν κολλούσε με τίποτα στο τζαμάδικο που είχε γίνει "εταιρεία". Δεν κολλούσε στο καινούριο σπίτι στην Καστέλα, στις καινούριες "οικογενειακές" φιλίες μας. Ο Γρηγόρης! Αυτός μονάχα θα μπορούσε να με καταλάβει".