Όνειρα στη βροχή #5

Στα δεκαενιά του, ο Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ πηγαίνει στο Μπέργκεν. Είναι ο νεότερος φοιτητής που έχει κάνει δεκτό η περίφημη Ακαδημία Συγγραφέων και φτάνει εκεί ενθουσιασμένος και γεμάτος προσδοκίες. Σύντομα, ωστόσο, καταρρίπτονται όλες οι αυταπάτες που συνοδεύουν την ηλικία του. Το γράψιμό του είναι μάλλον παιδαριώδες και κοινότοπο, ενώ οι προσπάθειές του να κοινωνικοποιηθεί αποτυγχάνουν με καταθλιπτικό τρόπο. Αδέξιος στις παρέες και απελπισμένος, επειδή δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί τις γυναίκες, πνίγει την ντροπή του στο ποτό και βρίσκει καταφυγή στη ροκ μουσική. Ύστερα όμως τα πράγματα παίρνουν, σιγά σιγά, μια πιο φωτεινή τροπή. Ο ίδιος ερωτεύεται, εγκαταλείπει τη γραφή για τη σταθερή αναγνώριση που του προσφέρει η λογοτεχνική κριτική, και βιώνει τις απαρχές μιας ενήλικης ζωής που αρχίζει να διαμορφώνεται. Καινούργιες δυνατές φιλίες τον αλλάζουν και μια σοβαρή σχέση τον συντρίβει. 

Στον πέμπτο τόμο της εξάτομης μυθιστορηματικής αυτοβιογραφίας του ο Νορβηγός συγγραφέας αποκαλύπτει τις μύχιες μάχες του με την εσωστρέφεια, την κατάχρηση του αλκοόλ, την απιστία και την καλλιτεχνική φιλοδοξία. Και το κάνει με γενναία ειλικρίνεια, συνεχίζοντας με απτόητο πάθος τον αγώνα του.