Η Μυσταγωγία της Ζωής σε Τρεις Πράξεις

Ιερή σιωπή απλώθηκε μέσα στον ναό της δημιουργίας, όπου ξετυλίχτηκε όλη αυτή η λειτουργία σε τρία μέρη. Δεν τέλειωσε ακόμη! Συνεχίζεται χωρίς καμιά διακοπή μέσα στα σωθικά των άστρων, στις επιφάνειες των διάσπαρτων γαιών, στις κρυσταλλικές μορφές των πετρωμάτων, στις αδιάλειπτες διαδρομές των χυμών μέσα στα σώματα, σε κάθε κύτταρο των οργανισμών. Καθ’ όλη τη διάρκεια των αιώνων που έλαβε χώρα αυτή η λειτουργία πολλά άλλαξαν μέσα στη ροή του χρόνου. Νέοι κόσμοι, νέες μορφές, νέες αλήθειες! Πόσες ακόμη νέες όψεις του Ενός δεν πρόκειται να φανερωθούν! Ο Γέρων σηκώθηκε αργά και με βήματα σταθερά πήγε στη γωνιά των προσευχών, άναψε το αγιοκέρι της καθεμιάς και του καθενός και τους το πρόσφερε να το κρατούν άσβηστο μέσα στα βάθη της καρδιάς τους. Όταν έφτασε μπροστά στον Οδοιπόρο, του έδωσε το κερί και μετά έσκυψε και του φίλησε τα αιματοβαμμένα πόδια. Ύστερα προχώρησε προς τη θύρα του ναού της δημιουργίας, βγήκε έξω και χάθηκε μέσα στη φύση. Μόλις είχε αρχίσει να χαράζει μια νέα μέρα.