Μισοκοιμισμένοι μες στις βατραχοπιτζάμες μας

Όταν γίνεται το κραχ στο χρηματιστήριο Μεγάλη Πέμπτη, εσύ -μια φιλόδοξη αλλά όχι ιδιαίτερα αποτελεσματική ούτε απόλυτα ηθική νεαρή χρηματίστρια- είσαι σίγουρη πως το Παρασκευοσαββατοκύριακο που σε περιμένει θα είναι βγαλμένο κατευθείαν από την Κόλαση. Κακομοιρούλα μου που να ξερες! Μη ξεχνάμε πως το μυθιστόρημα το έχει γράψει ο Τομ Ρόμπινς. Μέσα σ αυτό το μοιραίο τριήμερο, περνάς από τη μια δοκιμασία στην άλλη. Βρίσκεσαι αντιμέτωπη με πράγματα που κυμαίνονται από μυστηριώδεις αφρικάνικες τελετουργίες σε μυθικά αμφίβια, από πρωτόγνωρα χαρτιά Ταρό στη βία των δρόμων. Το Παρασκευοσαββατοκύριακο δεν είναι βγαλμένο από την κόλαση, αλλά από τον Σείριο, το άστρο του Σκύλου. Κι ώσπου να τελειώσει, το ολισθηρό μονοπάτι της μοίρας σου έχει αλλάξει χίλια πρόσωπα. Και σαν ένδειξη του πόσο παράξενα κι αλλόκοτα έχουν γίνει όλα, εσύ -πεζή, κυνική, ευερέθιστη- πιάνεις τον εαυτό σου να καταλαβαίνει απόλυτα τη φράση "Μισοκοιμισμένοι μες στις βατραχοπιτζάμες μας".
Στο "Μισοκοιμισμένοι μες στις βατραχοπιτζάμες μας" ο συγγραφέας εξερευνά καινούριους τόπους. Όπως πάντα, όμως, ο πεζός του λόγος είναι αστείος, σοφός, προκλητικός, ερωτικός, λυρικός και λίγο ατίθασος.