Πατρίκιος Τίτος

Πατρίκιος Τίτος
Τίτος Πατρίκιος (1928). Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος των ηθοποιών Σπύρου και Λέλας Πατρικίου. Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στο Βαρβάκειο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και κατά τη διετία 1952-1953 στον Αη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου. Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου όμως, κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις ενάντια στο παράνομο καθεστώς, και εργάστηκε στην έδρα της Unesco στο Παρίσι και στη Fao στη Ρώμη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και λογοτεχνικός μεταφραστής. Το 1982 επέστρεψε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν το 1967. Στην Αθήνα εργάστηκε επίσης στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποιήθηκε το 1943 με τη δημοσίευση ενός ποιήματός του στο περιοδικό "Ξεκίνημα της Νιότης", ενώ το 1954 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο "Χωματόδρομος". Ιδρυτικό μέλος του περιοδικού "Επιθεώρηση Τέχνης" από το 1954 δημοσίευσε πολλά άρθρα και κριτικές στις στήλες του, ενώ πολλά δοκίμιά του συμπεριλήφθηκαν σε συγκεντρωτικές εκδόσεις. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση (κείμενα των Σταντάλ, Αραγκόν, Μαγιακόφσκι, Νερούντα, Γκόγκολ, Γκαρωντύ, Λούκατς και άλλων) και την πεζογραφία, ενώ τα περισσότερα κοινωνιολογικά έργα του είναι γραμμένα στα γαλλικά. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα φλαμανδικά, τα γερμανικά και τα ολλανδικά. Το 1994 τιμήθηκε με ειδικό κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τίτου Πατρίκιου βλ. Αργυρίου Αλεξ., "Τίτος Πατρίκιος", στο "Η ελληνική ποίηση · Η πρώτη μεταπολεμική γενιά", σ.566-568. Αθήνα: Σοκόλης, 1982 και Αργυρίου Αλεξ., "Πατρίκιος Τίτος", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 8. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1988. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.· φωτογραφία: Δημήτρης Τσουμπλέκας)
Βιβλιογραφία
Ο δρόμος και πάλι
Ένας στατευμένος της ζωής: Ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος
Χωρίς μαγνητόφωνο
Ποιήματα Β, 1959-2017
Ποιήματα Α, 1943-1959
Η Ελλάδα ταξιδεύει, ολοένα ταξιδεύει
Ο πειρασμός της νοσταλγίας
Λυσιμελής πόθος
Στης μνήμης το διάστημα: Νικηφόρος Βρεττάκος
Σε βρίσκει η ποίηση
Συγκατοίκηση με το παρόν
Εξουσία και κοινωνία
Τάσος Λειβαδίτης
Η νέα χάραξη
Ποιήματα, IV
Περιπέτειες σε τρεις σχεδίες
Lazongas Α4
Κοινωνικές επιστήμες και πρωτοπορία στην Ελλάδα 1950-1967
Η αντίσταση των γεγονότων
Συνεχές ωράριο
Η συμμορία των δεκατριών
Η ηδονή των παρατάσεων
Ποιήματα, ΙΙΙ
Ποιήματα, ΙΙ
Ποιήματα, Ι
Στην ίσαλο γραμμή
Σταθμοί
Συμμετοχή
Ο κύριος Τεστ
Πραγματεία περί των νεωτέρων διεγερτικών
Πρώτες σουίτες
Πρώτες σουίτες
Αϋπνία, ημερολόγιο. Ζωγραφιστές εικόνες.
Encyclopedie de la Pleiade. Ιστορία της φιλοσοφίας
© 2024 PROSPERUS Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
  ^