Lohse Eduard

O Έντουάρντ Λώζε γεννήθηκε το 1924 στο Αμβούργο. Την ακαδημαϊκή του καριέρα την άρχισε ως καθηγητής της Καινής Διαθήκης στο Πανεπιστήμιο του Μάιντς (1953-56), τη συνέχισε στο Κίελο (1956-64) και την ολοκλήρωσε στη Γοττίγγη (1964-71), όπου το 1969 έγινε και μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών. Το 1971 εκλέχθηκε επίσκοπος της Λουθηριανής Εκκλησίας του Αννόβερου και στα 1975-78 χρημάτισε πρόεδρος της Ενώσεως των Ευαγγελικών Εκκλησιών της Γερμανίας. Από την πλούσια συγγραφική δράση του, που τη χαρακτηρίζει ο συνδυασμός επιστημονικής ακρίβειας και ποιμαντικής μέριμνας, αναφέρουμε ενδεικτικώς τα έργα: " Η χειροτονία στον ύστερο ιουδαϊσμό και την Καινή Διαθήκη" (1951), " Μάρτυρας και δούλος Θεού", " Το πρωτοχριστιανικό κήρυγμα για τον ιλαστήριο θάνατο του Ιησού Χρηστού" (1963), "Η αποκάλυψη του Ιωάννη" (1976)κ.α.