Ο κύριος του Τζακ. Πατς κι απαγάι

"Ο κύριος του Τζακ" είναι ένα ώριμο διήγημα του Σκαρίμπα το οποίο γνώρισε πολλές επεξεργασίες και δημοσιεύσεις ανάμεσα στο 1948 και το 1973. Η κριτική συνηθισμένη στις υφολογικές ακροβασίες του συγγραφέα δεν ασχολήθηκε μαζί του. Ωστόσο, το διήγημα αυτό αποτελεί το αποκορύφωμα ενός αγαπημένου τεχνάσματος του Σκαρίμπα, της μεταμφίεσης, η οποία συνιστά βασική τεχνική της σάτιρας. Έτσι, ό,τι φαίνεται να επιβάλλεται και να κυριαρχεί, στο τέλος του διηγήματος ανατρέπεται. Η ανδρική φιλία και ο ανορθόδοξος ερωτισμός δεν είναι παρά το άλλοθι για την εκτροπή μιας κοινότοπης ιστορίας στο παράδοξο και την υπονόμευση του προσδοκώμενου. Η απατηλή ταυτότητα, η αμφίσημη όψη των πραγμάτων, το παιχνίδι και το ψέμα δημιουργούν τον βασικό άξονα με απόληξη την απόλαυση του κειμένου.