14 πρόλογοι για έναν επίλογο

Αντρας Α... Και για να εξηγηθώ: κάποιοι έχουν τα πανιά και άλλοι τα κουπιά. Εγώ είχα και τα δύο, συν όλον τον αέρα της Αυλίδας και την Ιφιγένεια ζωντανή. Μ άρεσε να τρυπώ τις θυρίδες τα σύνεργά μου έλιωναν το πείσμα κάθε θησαυροφυλάκιου σ Ελλάδα, Τροία, ή αλλού... Όταν όμως κάποια στόμωσαν και άλλα έσπασαν, έπαψα να πασχίζω να πείσω τον εαυτό μου, ότι ήμουν ο διαρρήκτης που ήμουν κάποτε... Αντρας Α ... Αλλά τα πεζοδρόμια είναι και θάλασσες μαζί και μόνον όταν πλέον καταλάβεις πως είσαι απλά ένα ακόμα βότσαλο, σου ανήκουν. Παρόλο που, όσο κι αν προσπαθείς να στοιχίζεις κάποια κύματά τους, ποτέ δεν είσαι σίγουρος τι μήνυμα θα κρύβει το μπουκάλι, που θ απασφαλίσει κάποιος ελεύθερος σκοπευτής ο οποίος σερφάρει στον αφρό... Αντρας Β ... "Ο θεός είναι μεγάλος, τέκνο μου!"... Ναι; Μα, για ποιον με περνάτε, πάτερ, να εμπιστεύομαι αυτά που λέει κάποιος την ώρα της δουλειάς του; Να προσέχω με τούτο το πιστόλι, γιατί δεν είναι παιχνίδια αυτά; Και ποιος σας είπε πως τα λούνα παρ κ είναι γεμάτα παιχνίδια ή χαρά... Γυναίκα: ... Ρωτάτε, τι κρότος ήταν αυτός; Μα, ξεχνάτε πως εσείς μου κρατούσατε το πιστόλι; Α, όχι, μην ορκίζεστε πως δε σας θυμίζω τίπoτα... Τ όνομά μου; Ονομάζομαι Κώστας, για την ακρίβεια Σάρακας Κώστας... Όμως, εσείς, μπορείτε να με λέτε και σκέτα Καρυωτάκη...