Χιόνι - χιόνι

[...] Κίνηση - κοίμηση στην άνυδρη χώρα ο ήλιος σκληραίνει τις φτέρνες ήλιος που παριστάνει το φεγγάρι άσπρη μπογιά που καίει Ούτε ιδρώτας, ούτε σάλιο Και μόνος ήχος ο βήχας κάκτος κυκλικός Ναι, το μηδέν, συμπαθέστερο, σαφώς ευκρινέστερο τροχός του τίποτα δαχτυλίδι δίχως δάχτυλο φαντάσματος μανδύας Ναι, το μηδέν ξεκούραστο, στρογγυλός ύπνος χωρίς ξυπνήματα κι ανοησίες Κίνηση - πτώση οριστική μετά τη μέρα μετά του ονείρου τον επίλογο μετά την εισβολή της ρίζας το φυτό σκέψη, μαραίνεται Όπως όλα τα άνευ σταγόνας παλιοπράματα Και παύουν τα γυρίσματα Ο καιρός προσπερνά και -επιτέλους- με ξεχνά [...] (από την πρώτη ενότητα του βιβλίου, "Χορογραφία")