Variation

Πρόκειται για μια ιστορία που μοιάζει με παραμύθι. Ίσως γιατί η εποχή που διαδραματίζεται, φαντάζει μακρινή. Ίσως, γιατί ο άνδρας που την αφηγείται, φέρει την αύρα από τον κόσμο του παραμυθιού, του θρύλου και του ονείρου. Η δημιουργός τον αποτυπώνει έτσι όπως φαντάζει στα μάτια του αναγνώστη: Όπως τον βλέπω ντυμένο με το επίσημο ένδυμά του και με τον αέρα τού κοσμοπολίτη, αναρωτιέμαι, αν και ο ίδιος δεν είναι ένας από τους ήρωες αυτής της ιστορίας. Προχωρεί, με βήμα αγέρωχο στη σκηνή, υποκλίνεται στο ακροατήριο, ανεβαίνει στο πόντιουμ και αφήνει πάνω στο αναλόγιο τη χρυσή, μαγική ράβδο του. Σκύβει, τραβάει μια παρτιτούρα από τη δερμάτινη τσάντα του και καθώς την ανοίγει, ελευθερώνονται εξαίσιες μουσικές. Σπεύδει, συλλέγει τις σκόρπιες στον άνεμο νότες και υφαίνει την αιώνια τού έρωτα αρμονία, στα φύλλα του πενταγράμμου. Κάθεται στο πιάνο και αγγίζει με τις άκρες των δαχτύλων του τα φιλντισένια πλήκτρα, γιατί με νότες αφηγείται τη συναρπαστική ιστορία του μυθικού πύργου, τη μεγάλη αρχαιολογική ανασκαφή και το "παιχνίδι" των ερώτων.