Γεια χαρά - Νίκος

Αλέξη,
Το προηγούμενο γράμα σου που πήρα είνε 20.10. Είνε αφτό που το αρχίζεις έτσι: «Χτες με διέγραψαν απτό κόμα». Άλλο γράμα σου δεν πήρα. Ώστε λείπουν τα δυο γράματα που γράφεις ότι μούστειλες. Δεν κάνει ναργάς έτσι, γιατί, όπως ξαίρεις, αποτελείς το μοναδικό κάβο που κρατώ ζωντανή επαφή με τον έξω κόσμο...
Από γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη προς τον Αλέξη Πάρνη το Δεκέμβρη του 1956
To Γεια χαρά – Νίκος είναι μια λυρική αυτοβιογραφία του Αλέξη Πάρνη κι έχει ως κεντρικό άξονα την αλληλογραφία του με τον καθαιρεμένο και εκτοπισμένο στο Μποροβίτσι της βόρειας Ρωσίας ηγέτη του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη. Η σχέση τους έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ηθική, πολιτική και λογοτεχνική διαμόρφωση του συγγραφέα.
Μέσα από την αλληλογραφία τους αναβιώνει μια συνταρακτική εποχή για τη μετεμφυλιακή Ελλάδα, τη Σοβιετική Ένωση και το ΚΚΕ. Φωτίζονται πρόσωπα και καταστάσεις, και δίνονται νέες ερμηνείες σε γεγονότα που φάνταζαν μέχρι σήμερα ακλόνητα.
Στο εξώφυλλο αριστερά: Ο Αλέξης Πάρνης με το μικρό γιο του Νίκου Ζαχαριάδη, το Σήφη, στο σταθμό του Μποροβίτσι. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από τον ίδιο το Νίκο Ζαχαριάδη. Δεξιά: Η κομματική ταυτότητα του Νίκου Ζαχαριάδη.