Μια Κυριακή με την Αλεξάνδρα

Η Αλεξάνδρα, όμορφη κι αριστοκρατική, από καλήκαι πλούσια οικογένεια, φαντάστηκε πως στοπρόσωπο του αρρενωπού Νιόνιου, θα έβρισκετην αδελφή ψυχή, το άλλο μισό της, για να ζήσει μαζί τουτη ζωή που ονειρευόταν. Όμως ο ωραίος της σύζυγος –θαδιαπίστωνε γρήγορα– καταδυναστευόταν από την Αργίνη,μάνα σκληρή, και πεθερά ακόμη σκληρότερη… Ποτέ ογυιός δεν μπόρεσε να απαλλαγεί από την αρπάγη αυτής τηςμάνας, κι έτσι η Αλεξάνδρα έμαθε να ζει στο περιθώριοτης ζωής των τριών τους, κάνοντας υπομονή για χάρη τουπαιδιού της, και γιατί στο βάθος η ελπίδα την έκανε να πιστεύει ότι ίσως μια ημέρα όλα αλλάξουν… Η ελπίδα, τομόνο όπλο του απελπισμένου…Τον απολογισμό αυτής της ζωής, εγκλωβισμένης στη ερημιά του έρωτα, μιας ζωής πολιτικών αγώνων για ένα καλύτερο αύριο, διηγείται η Αλεξάνδρα, γιαγιά πια, στη μικρήεγγονή που έχει τ¢ όνομά της…