Το τρένο των νεφών

Λένε πως είναι ένα τρένο-φάντασμα, που, αφού φύγει από το σταθμό, βγαίνει από τις ράγες του, χώνεται στα νέφη και χάνεται. Ότι ταξιδεύει ακυβέρνητο και πως όταν φτάσει στο τέρμα του, που είναι και το τέλος του κόσμου, οι επιβάτες έχουν χάσει τα νιάτα τους. Ο Κανένας όμως, αν και ήταν μόνο δέκα χρονών, δεν τα πίστευε αυτά και ανέβηκε στο τρένο με τη μικρή Ρεβέκα, αναζητώντας τον άγνωστο πατέρα του. Στο τρένο των νεφών θα συναντήσει χρυσοθήρες και Ινδιάνους που λένε θαυμαστές ιστορίες, βασιλιάδες και κονκισταδόρες, την Εβίτα Περόν και τον Ωνάση, δωσίλογους κι εγκληματίες πολέμου, τον στρατηγό Μπολίβαρ και τον Τσε Γκεβάρα, αλλά και τον ποιητή που γεννήθηκε σ εφτά πόλεις. Μια οδύσσεια του Κανένα ή του Καθένα.
Στο νέο της βιβλίο η Ευγενία Φακίνου μας ξεναγεί στη λατινοαμερικάνικη ήπειρο, αλλά και στη λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία – το «τρένο των νεφών» είναι υπαρκτός σιδηρόδρομος που ταξιδεύει στην οροσειρά των Άνδεων. Ο ήρωας του μυθιστόρηματος ακολουθεί αυτή τη διαδρομή και ζει τη δική του οδύσσεια, αναζητώντας τον πατέρα του, σε αυτό το τρένο-φάντασμα που «όταν φεύγει από το σταθμό, βγαίνει από τις ράγες του, χώνεται στα νέφη και χάνεται».
Ένα ταξίδι από τη ζωή έως το θάνατο, με ατμομηχανή το όνειρο. Ένα ταξίδι με το τρένο της ζωής, της Ιστορίας, της φαντασίας.