Ο Μαρξ, ο Λένιν, ο Γκράμσι και η πολιτισμική ηγεμονία της αριστεράς

Με τη μελέτη αυτή ο συγγραφέας παραβιάζει το "άβατον" της μαρξιστικής - λενινιστικής θεωρίας, για να ανιχνεύσει με θάρρος και κριτική σκέψη, ανάμεσα στις δογματικές αγκυλώσεις και τα παραδοσιακά ταμπού, τις πρωταρχικές αιτίες της σημερινής κακοδαιμονίας της Αριστεράς, τις οποίες εντοπίζει στην προφανή ανεπάρκεια της θεωρίας να ερμηνεύσει τη σημερινή πραγματικότητα και στην αδυναμία εξαιτίας αυτού του λόγου, να προτείνει λύσεις διεξόδου. Η ερμηνεία αυτού του φαινομένου οδηγεί στο καταληκτικό συμπέρασμα ότι η Αριστερά στο σύνολό της έχασε σταδιακά την ιδεολογική της ηγεμονία, απέναντι στην αστική ιδεολογία, εξού και η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και η πλήρης επικράτηση του νεοφιλελεύθερου προτύπου της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης. Η ανάκτηση της ιδεολογικής ηγεμονίας, με ριζικό αναστοχασμό των θεωρητικών εργαλείων, όπως την περιγράφει ο Αντόνιο Γκράμσι και την προσαρμόζει ο συγγραφέας στα σημερινά δεδομένα ως πολιτισμική ηγεμονία, αποτελεί την κύρια λεωφόρο διεξόδου από την κρίση της, ανάκαμψης και εποικοδομητικής παρέμβασης για την αλλαγή του καπιταλιστικού καταναλωτικού μοντέλου προς ένα πρότυπο δημοκρατικού σοσιαλισμού.