Αντίδωρα

...Η ζωή καταβάλλει τον οβολό του φύλλου της ελιάς Και στη νύχτα μέσα των αφρόνων μ ένα μικρό τριζόνι κατακυρώνει πάλι το νόμιμο του Ανέλπιστου. Με το παραπάνω μότο από το "Λακωνικόν" του Οδυσσέα Ελύτη ανοίγει η τρίτη συλλογή της ποιήτριας. Σε αυτή συνυπάρχουν παλαιότερα ποιήματα, δημοσιευμένα σε λογοτεχνικά περιοδικά, που επέμεναν να βρουν τη θέση τους δίπλα σε νεότερα που αποτελούν τον συνδετικό ιστό και καθορίζουν τον τόνο. Πρόκειται για συνοπτικές προσωπογραφίες, όπου το κάθε ποίημα είναι μια άρτια ιστορία και μια καίρια περιγραφή κάποιας δυσδιάκριτης ή και ανέλπιστης στιγμής στη ζωή ενός "προσώπου".