Έρχομαι διαρκώς από τον Πύργο: Γνώμες και ιδέες - Δοκίμια

Εμείς, που για λόγους ανώτερους της θέλησής μας βρισκόμαστε μακριά σας, εμείς που αναπνεύσαμε τον ίδιο αέρα με σας, που πατήσαμε τα ίδια χώματα, που ήπιαμε το ίδιο ευλογημένο νερό, που νιώσαμε την ίδια θαλπωρή του ήλιου, που μας έθρεψε η ακλόνητη πίστη και αγάπη στον Πολιούχο μας, που ζήσαμε τον ευγενή πολιτισμό του Πύργου μας, με τα Ανθεστήρια, τους χορούς, το καρναβάλι και τόσες άλλες μουσικές εκδηλώσεις, στο "Κρόνιον" και στον ωραίο μας "Απόλλωνα", που έχουμε την πατροπαράδοτη φιλοξενία του ριζωμένη μέσα μας, που κάναμε τους ωραίους περιπάτους από τον Αγιο Διονύσιο μέχρι του Μοσχούλα και από τα Χαλκιάτικα μέχρι τον Αγιο Παντελεήμονα και την Αγία Παρασκευή με τα περιβόλια της Φιλάνθης, που χαρήκαμε την ωραία βεράντα του Επαρχείου μας αγναντεύοντας τον καταπράσινο κάμπο, τον φιδωτό Αλφειό και το χαριτωμένο Κατάκολο... συνταραχτήκαμε και συγκλoνιστήκαμε με την πρόσφατη δοκιμασία του σεισμού και πάσχουμε μαζί σας. Αλλά., αδέλφιά μας αγαπητά, σφίξτε την καρδιά σας, κατανικήστε τον πανικό σας και σταθείτε αγέρωχοι και θαρραλέοι στις επάλξεις του χρέους. Έχετε συμπαραστάτες όλους μας, τον Δήμαρχο μας Γιώργο Δημητρακόπουλο και τον ανθρωπιστή, Πυργολάτρη συμπολίτη μας Γιάννη Λάτση. Γκρεμιστήκανε τα σπίτια σας, τα αποκούμπιά σας, ιδίως τα παλαιά, αλλά δεν χάθηκαν πολύτιμες ζωές που δεν ξαναγίνονται. . . Αυτά όλα θα ξαναγίνουν και πιο καλά και αντισεισμικά. Έχετε υπομονή και θα τα χαρείτε. "Στο χάσμα που άνοιξε ο σεισμός θα ξεφυτρώσουν άνθια! Μη χάνετε την πίστη σας και μη μετριάσετε την αγάπη σας στον ταλαιπωρημένο και αναξιοπαθούντα Πύργο μας. Με ευχές και αγάπη, η συμπάσχουσα συμπατριώτισσά σας. Ευθυμία Θ. Στρατή Σπυροπούλου