Γιαγκούλας

Ο τρόπος περιγραφής-αφήγησης των συγγραφέων είναι "νατουραλιστικός", θα λέγαμε: ο ιδανικότερος τρόπος για να διασώσει κανείς τα στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού που έχουν πια χαθεί... Το βιβλίο αποτελεί πολυτιμότατο ντοκουμέντο αλλά μπορεί να διαβαστεί και σα μυθιστορία, σα μια διήγηση λαϊκής "φυλλάδας"... Το βιβλίο, που θα το χαρεί και ο ειδικός αλλά και ο ανυποψίαστος αναγνώστης, έρχεται να κατατεθεί και να ενταχθεί στην υπάρχουσα (πάμπτωχη) για τη ληστεία βιβλιογραφία. .................................................................................................................................
 Η αδικία, η άνιση και πολλές φορές βάρβαρη μεταχείριση των πολιτών από τους φορείς του νόμου και της εξουσίας, οι τσιφλικάδες με την επιθυμία τους να ρυθμίζουν τις τύχες των πολλών και να ρίχνουν τα βάρη στις πλάτες των μικρών, των ορφανών και αδύνατων, και η ελεύθερη και περήφανη ζωή του ληστή στα βουνά, οδήγησαν σε "γιαγκούληδες" και "τζατζάδες". Έτσι, οι "τζατζάδες" και οι "γιαγκούληδες" έπεσαν αλλά οι θρύλοι ζουν σαν κατάλοιπο μιας περασμένης εποχής και σαν ενδεχόμενο όραμα μιας άλλης.