Το εθνικιστικό τρίπτυχο εκτουρκισμός - εξισλαμισμός - εκσυγχρονισμός στην ποίηση του Ζιγιά Γκιολάλπ

Kατά τον ΙΘ´ και τις αρχές του Κ´ αιώνος σε απολυταρχικά καθεστώτα, όπως ήταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία και ιδιαίτερα κατά την εποχή του σουλτάνου Αμπντουλ Χαμήντ με την τρομοκρατία της "καλώς προστατευόμενης επικρατείας", σύνηθες ήταν το φαινόμενο οι πολιτικές ιδέες και θεωρίες να βλέπουν το φως υπό τον μανδύα ενός λογοτεχνικού έργου. Το είδος του γραπτού λόγου που καλούμε λογοτεχνία είναι πράγματι κατάλληλο για την έκφραση των συναισθημάτων ενός ανθρώπου, την αποτύπωση της συλλογικής συνειδήσεως ενός λαού και την διατύπωση ιδεολογικών τοποθετήσεων ενός λογίου. Γνωρίζοντας αυτές τις μοναδικές δυνατότητες που προσφέρει η λογοτεχνία, ο Ζιγιά Γκιοκάλπ προέβη σε ευρεία χρήση αυτού του είδους γραφής, ώστε να μετακενώσει τις ιδέες του στον Λαό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Καλός λογοτέχνης ο ίδιος κατόρθωσε δια του ευρέος λογοτεχνικού του έργου να διατυπώσει την ιδεολογία του τουρκικού εθνικισμού επί της οποίας, εν πολλοίς, επορεύθη το τουρκικό κράτος. Στο έργο που ακολουθεί ο ειδικός στον Ζιγιά Γκιοκάλπ δρ. Αριστοτέλης Μητράρας μας εκθέτει την ιδεολογία του κορυφαίου αυτού τούρκου διανοητού σε όλους τους τομείς του πνεύματος, αφ ου προηγουμένως μας έχει καταλλήλως προϊδεάσει για την ζωή και το έργο του, όπως και τις θέσεις του για την λογοτεχνία. Η μικρά εισαγωγή του στην εθνική λογοτεχνία της Τουρκίας κρίνεται επιτυχής. Και με αυτό το έργο η παρούσα επιστημονική σειρά θεωρώ, ότι συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση της συγχρόνου τουρκικής πραγματικότητας. Ιωάννης Θ. Μάζης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών