Η άλωσις

Η υπόθεση του δράματος Οι τελευταίες ημέρες της Ελληνικής Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης. Ο τραγικός Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος κάνει απεγνωσμένες προσπάθειες για να σώσει τη Βασιλεύουσα. Ο Μωάμεθ ορέγεται την ομορφιά της Πόλης. Οι Δυτικοί αδρανούν. Βοήθεια καμιά. Ο λαός της Πόλης στους δρόμους παρακαλεί τον Θεό. Η Πόλη πέφτει. Η ελπίδα όμως παραμένει ζωντανή, από τότε ως σήμερα έστω και στους λίγους εναπομείναντες Έλληνες που ακόμη την κατοικούν! Απόσπασμα ΠΟΛΙΣ: Όταν απ τον Θεό βαρύς αγέρας φυσάει, τότε πρέπει να υπομένεις τα βάσανα, μοχθώντας δίχως θρήνους. Χειρότερο κακό που να δαγκώνει τη λευτεριά από τούτο που με βρήκε δεν υπάρχει... Σε σένα τις ελπίδες μου αφήνω... Εσύ είσαι η μοναδική μου παρηγοριά... Ανέβα στ άλογό σου μεγάλε βασιλιά, βγάλε απ την θήκη το κοφτερό σου το σπαθί τη λύτρωση να δώσεις στη κυρά σου... Ήρθε ξανά το φως στα μάτια μου, βλέπω τον σταυρό στην Αγια-Σοφιά, ανάβουν πάλι τα καντήλια, ψάλλουν οι ψαλτάδες, η Πόλη μας είναι ζωντανή, χαρά γίνεται στα ουράνια, χαρά και στις ψυχές των Ρωμιών... Ακου αφέντη μου, στερνέ και πικραμένε, Θείους ήχους, άκου... Είμαστε ακόμα ζωντανοί... Είμαστε ακόμα ζωντανοί...