Μέρες αποκάλυψης στην Ιωνία

...Καλοκαίρι του 1922. Η προδοσία είχε ολοκληρωθεί. Οι φαρι-σαίοι της εποχής και ο ανθελληνικός όχλος είπε στις Μεγάλες Δυνάμεις, που έπαιζαν το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, για τον Μικρασιατικό Ελληνισμό "Σταυρωθήτω". Ο λίβας επέπεσε στην Ιωνία και ήταν πια φανερό ότι τα λυχνάρια των Εκκλησιών της ήταν έτοιμα να σβήσουν... ...Με χίλιες δυο δυσκολίες έφτασαν στη Σμύρνη, όπου επικρατούσε μια αλλοφροσύνη. Ανθρωποι τρέχαν από δω κι από κει, ενώ έπεφταν πυροβολισμοί και οι τσέτες είχαν αρχίσει το πλιάτσικο και να βάζουν φωτιά στις συνοικίες των Ελλήνων... ...Μια ολόκληρη εβδομάδα, γεμάτη αγωνία πέρασαν στό νεκροταφείο. Για νερό, φαγητό και τις ανάγκες τους, ούτε λόγος. Κι όμως άντεξαν. Μια μέρα άκουσαν κάποιον να φωνάζει: "Στα πλοία για να σωθούμε! Οι τσέτες καίνε τις συνοικίες των Ελλήνων και των Αρμενίων! Θέλουν να μας κάψουν ζωντανούς, ή να μας σφάξουν όταν βγούμε από εδώ για να σωθούμε". Όλοι εξαντλημένοι από την αγωνία, την κούραση, την αφαγία τόσων ημερών ξετρύπωσαν από τους τάφους και με όσες δυνάμεις τους είχαν απομείνει κινήθηκαν προς την προκυμαία. Η απελπισία, η αγωνία του θανάτου, η προσπάθεια να μείνουν ζωντανοί ήταν αποτυπωμένες σε όλους. Ο ένας μπορούσε να πατήσει τον άλλο αν έτσι νόμιζε ότι θα σωθεί. Και εκεί, στην παραλία, η Αγγελική έχασε την Ευαγγελία. Οι φωτιές που άναψαν μεθοδευμένα οι Τούρκοι και το ποδοβολητό των των ανθρώπων, που έκαμε τη γη να τρέμει, της πήγαν τον πανικό στα ουράνια... Το δράμα των Ελλήνων της Δυτικής Μίκράς Ασίας ξετυλίγεται μέσα από τις γραμμές του ιστορικού μυθιστορήματος του Μικρασιάτη δημοσιογράφου και συγγραφέα Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου "Μέρες Αποκάλυψης στην Ιωνία". Εκτός από τη Μαγνησία η ιστορία εκτυλίσσεται στη Σμύρνη και σε άλλα μέρη της Ιωνίας: Σιβρισάρι, Φώκαια, Αϊδίνι, Μενεμένη, Κασαμπάς, Κασαμπόβασι, Χορόσκιοϊ, Πάρσα, Τσοπανησιά και Μουραντιέ-Χαμιντιέ είναι μερικά. Πέρα από τα πρόσωπα του μυθιστορήματος ρόλο έχουν και ιστορικά πρόσωπα της εποχής.