Ρωξάνη

Η Ρωξάνη αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης. Ξυπνά απότομα και χωρίς γλυκόλογα τον νεαρό γιο της, Αλέξανδρο Δ´. Βιάζεται να τον μεγαλώσει, ενημερώνοντας τον για το τι συμβαίνει στην αυτοκρατορία που δημιούργησε ο πατέρας του, Μέγας Αλέξανδρος. Του δίνει συμβουλές για τη ζωή. Γιέ μου, σπέρμα αετού, το θεϊκό σου αίμα το τρέμουν τα άγρια θεριά, τρομάζουν οι άνθρώποι. Σ εχει η καρδιά γλυκαίνεται, σ ακούει η αυγή θεριεύει γιατρεύει ο πόνος την πληγή, λυσσομανάει τ αγέρι είσαι κρυφό περίβολο, ανδραγαθάει η ελπίδα λησμονημένοι οι πόθοι μου σπιθοβολούν τη νύχτα.