Η μεγάλη κραυγή

Θα θελα να βγάλω μια μεγάλη κραυγή που να φτάσει μέχρι τον ουρανό ψηλά, μέχρι τον ουρανό ψηλά να φτάσει. Τέτοια μεγάλη κραυγή. / Είμαι η δυστυχία που σπέρνει η Ιατρική. Ακριβώς αυτό. / Για μένα η ζωή μου ήτανε το πιο φτηνό πράγμα. [...] Δεν τη σεβόμουνα τη ζωή μου. / Όταν εκείνος βγήκε απ το νοσοκομείο, εγώ δεν είχα πια περίοδο. / Νομίζω ότι δε θα είχα δικαίωμα να μην της δώσω τη δυνατότητα, αφού η επιστήμη την έδινε [...] για μένα δε θα το ήθελα ποτέ! / Στις φίλες μου δεν έλεγα ποτέ ότι έχω πέντε αδέλφια. Έλεγα ότι έχω τέσσερα. / Θεέ μου, τι σου φταιξα και μ έκανες να βλέπω τον κόσμο μέσ από δυο παράθυρα; / Είπα, αν δεν πάρω τώρα ψυχοφάρμακα, δε θα πάρω ποτέ στη ζωή μου. / Αυτή ναι η... η διαθήκη μου. / Παράτα τον και φύγε! λένε [...] υπάρχει ωμότητα, παράτα τον και φύγε! / Φοβάμαι τόσο πολύ το θάνατο... / Εμένα το μυαλό μου επί εικοσιτετραώρου βάσεως βρισκόταν στον πατέρα μου [...] κοιμόμουν και το μυαλό μου ήταν εκεί. Σηκωνόμουν και το μυαλό μου εκεί. / Ο θάνατος είναι ηρεμία. / Πρέπει οι καθηγηταί, κάποιος καθηγητής, πρέπει να βγάλει ένα βιβλίο τέτοιο, ότι να... / Τη διαχείριση από την πλευρά των τριών εκείνων δεν εγκρίνω. / Δεν έχω εξομολογηθεί, παρά μία φορά στη ζωή μου· και τώρα η δεύτερη!

δεν είναι μύθος
είναι ιστόρημα πέρα κι από το μυθιστόρημα
είναι πραγματικότητα

προκλητικό για την ιατρική κοινότητα - ανακουφιστικό για τους ανθρώπους
εύχομαι να ανακουφίσει την ιατρική κοινότητα και να προκαλέσει τους ανθρώπους