Το άρωμα του ήλιου Ιωήλ

Την κοιτούσα με προϊούσα ευχαρίστηση και πέρασε απ το μυαλό μου να πυκνώσω το ενδιαφέρον της γι αυτό που είπε σε στιγμή παρορμητική. Επιθύμησα να μιλήσω σ έναν άνθρωπο, όχι ασκητή, αγνό ή θεοσεβούμενο, σ έναν κοινό άνθρωπο που διατύπωσε έξω από τα συνηθισμένα να χει συζήτηση μαζί μου... "Ταξιδεύω τριακόσια χρόνια, εγώ ο άγγελος Ιωήλ, κι έχω να πω, αγαπητή Θάλεια..." Πέρασε μια ζωή στη δίνη των αναμνήσεών του και αποφάσισε αυτή την κάθοδο προς τους ανθρώπους.