Ο δράκος του Αίνου

Ο δράκος καταβρόχθισε Δυο βόγια κι ένα αρνί Δύο βατσέλια ερήμαξε Και δυο αμπέλια άτρυγα Τσι ελιές μας τσι ξαμπέλωσε Τα πρόβατά μας τρώει Τα καύκαλα απ τσι γίδες μας Τούτο το φοβερό και τρομερό Δράκο ξεπάστρεψαν οι αδελφοί Μπρεσσάν (Bresciani) κάπου στα 1500, σύμφωνα με τα αρχεία της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας. Πώς να ταν, τι να ταν στ αλήθεια, ποιος ξέρει να το πει τόσους αιώνες μετά. Όπως όλες οι ωραίες ιστορίες, ξεπήδησε απ τα αρχεία και γίνηκε τραγούδι στα χείλη των γιαγιάδων τα χειμωνιάτικα βράδια. Μόνο που τα χρόνια πέρασαν, οι γιαγιάδες αντικαταστάθηκαν από τάμπλετ και άιφον, κι ο Δράκος κρύφτηκε στη σπηλιά του κι αποκοιμήθηκε. Τι όνειρα να έβλεπε άραγε σαν τον συνάντησαν ο Χρήστος με την Κανελλίνα; Το σίγουρο είναι πως το δικό μας όνειρο ήταν να τον δούμε να ξυπνάει πάλι και ν απειλεί χωριά, μαντριά κι ανθρώπους! Τα καταφέραμε; Εσείς θα μας πείτε!