Κόκκινος καπνός

"Στο μπαρ τού είπαν πως ο αδελφός του είχε βγει απ’ τη φυλακή κι ερχόταν στο χωριό. Ακούγοντας αυτό, ο Όσκαρ Κέλερ έκανε ένα μορφασμό, κοκκίνισε, ενώ η θλιμμένη σχισμή των χειλιών του και τα ψυχρά του μάτια άφησαν να φανεί ότι μια αγριάδα ανέβαινε απ’ τα σωθικά του και δε σκόπευε να μείνει εκεί. Μια κοφτερή σιωπή απλώθηκε στην ατμόσφαιρα, κι ο Όσκαρ είπε ότι ήταν ώρα να πηγαίνει. [...] Φόρεσε την τραγιάσκα του, πλήρωσε την μπίρα που είχε πιει και κίνησε για την πόρτα. [...] Κοντοστάθηκε στο κατώφλι, βλαστήμησε τον αδελφό του κι έμεινε εκεί, με την οργή του ξέχειλη, τα μάτια του θλιμμένα, ευάλωτος στα βλέμματα των άλλων."

Ο "Κόκκινος καπνός", υπόδειγμα λιτής και γυμνής αφήγησης, είναι ένα μυθιστόρημα ακραίων συναισθημάτων, σχέσεων και συμπεριφορών, τοποθετημένο σ’ ένα άγριο τοπίο της Νότιας Αμερικής, αρχές του 20ού αιώνα, εκεί όπου, "ανατολικά της Εδέμ", ένα ζευγάρι πρόσφυγες απ’ τη Ρωσία και τη Γερμανία της φτώχειας και των στερήσεων στήνουν το σπιτικό τους και κάνουν μια οικογένεια που θα σπαραχθεί από μια μοίρα εξίσου ανελέητη μ’ αυτήν που διέπει τους αρχαίους τραγικούς μύθους.

Η Πέρλα Σουές, χωρίς εξεζητημένα τεχνάσματα, προστρέχει σε ένα από τα βασικά εργαλεία της λογοτεχνίας: τον ανησυχητικό υπαινιγμό των πρώτων φράσεων, που ξετυλίγει το κουβάρι της ανθρώπινης ψυχής μέχρι τη δραματική κατάληξη της τελευταίας σελίδας.