Μέλι... με μέλει!

Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ έναν τόπο κάπου εδώ, είχαν όλα πρασινίσει, είχαν όλα γλυκανθίσει κι όµορφα µοσχοµυρίσει. Μελισσούλες, µελισσάκια, τόσο δα µικρά εντοµάκια, πέταγαν ξετρελαµένα κι απ’ τη φύση µαγεµένα σ’ έναν όµορφο χορό, γόνιµο και χαρωπό. Μια παρέα µε πιτσιρίκους, ξεχυθήκαν µες στους κήπους κι όταν χόρτασαν την µπάλα, είπαν να σταθούν µια στάλα. Ήπιαν, έφαγαν, χαρήκαν, µα στων µελισσών το µάτι µπήκαν, γιατί κάτι δεν προσέξαν και σε µπελάδες όλους µάς µπλέξαν...