"Ένιωσα τη ζωή· εκείνη δε με αντιλήφθηκε"

Η παρούσα μελέτη εκκινεί από τη φροϋδική και τη λακανική ψυχαναλυτική θεωρία και εστιάζεται στο έργο του Σολωμού όχι όμως με στόχο μια ετεροχρονισμένη κατάβαση στο ασυνείδητο του απόντα ποιητή διαμέσου της επιφάνειας της λογοτεχνικής γραφής του και του χωνεμένου στους χαρακτήρες των έργων ποιητικού εγώ -αποσβεσμένου άλλωστε "μέσα εις την απόλυτην αλήθεια", κατά την εκτίμηση του Ιάκωβου Πολυλά, του πρώτου συστηματικού μελετητή και εκδότη του Σολωμού. Η παρούσα μελέτη στέκεται προσεκτικά στα ίδια τα λογοτεχνικά κείμενα, τα διαβάζει κριτικά και επιχειρεί να ανασύρει πίσω από το προφανές ένα καλυμμένο περιεχόμενο, συνυφασμένο με τη συνειδητή και την ασυνείδητη επιθυμία των προσώπων/χαρακτήρων των έργων, τα οποία δικαιωματικά εκλαμβάνει ως ρέπλικες προσώπων υπαρκτών. [...] Ανάμεσα στις αρετές της παρούσας ψυχαναλυτικής ανάγνωσης είναι αναμφίβολα και η μεγάλη κλίμακα του αναγνωστικού εγχειρήματος, που τείνει εντέλει να περιλάβει όλα τα κείμενα του έργου του Σολωμού, στον βαθμό που αυτά είναι προσιτά στα Άπαντα, τα Αυτόγραφα και τις νεότερες εκδόσεις, οι οποίες, με βάση τα Αυτόγραφα, φέρνουν συχνά στο φως άγνωστα κείμενα, που δεν συμπεριλαμβάνονται στα Άπαντα. Συγχρόνως, η μελέτη διαλέγεται επιλεκτικά και γόνιμα με την παλιότερη και νεότερη έγκυρη σολωμική βιβλιογραφία. [...] Η παρούσα ανάγνωση είναι βέβαια μία ανάμεσα σε πολλές ψυχαναλυτικές (και μη) αναγνώσεις του Σολωμού. Χρειάζεται όμως να τονιστεί ότι ως τέτοια είναι ανάγνωση συνεπής, δραστική, γοητευτική, που διασταυρώνεται και συνδυάζεται με άλλες διαφορετικής αφετηρίας αναγνώσεις, επιτρέποντας να βαθαίνει το παιχνίδι της ανάγνωσης. [...] [Από τον Πρόλογο της Κατερίνας Τικτοπούλου]