Ταίναρον

Η πρώτη ιστορία είναι γραμμένη σε επιστολική μορφή και ισορροπεί μεταξύ πεζογραφίας και ποίησης, πραγματικότητας και ονειροφαντασίας. Ο παραλήπτης των επιστολών παραμένει ανώνυμος και δεν απαντά ποτέ. Η συντάκτριά τους βρίσκεται σε μια πόλη που δεν σταματά να μεταμορφώνεται. Έφτασε εκεί για κάποιον λόγο που δεν θυμάται. Νοσταλγεί το σπίτι της, παράλληλα όμως γοητεύεται από τα παράξενα πλάσματα που την περιτριγυρίζουν. Με ξεναγό της το υπομονετικό Σκαθάρι προσπαθεί να καταλάβει τον τρόπο ζωής τους. 

Η δεύτερη ιστορία διαδραματίζεται σ’ έναν περίκλειστο χώρο, ασαφή και ακαθόριστο, τον οποίο κατοικούν οι φορείς μιας σπάνιας ασθένειας που ονομάζεται ανθρωπιά. Κανένας απ’ αυτούς δεν είναι εντελώς στα καλά του τη στιγμή που ο γύρω κόσμος φαίνεται να οδεύει προς το τέλος του. Το ετερόκλητο αυτό πλήθος το φυλάσσουν μηχανές των οποίων η νοημοσύνη και η ηθική έχουν ξεπεράσει το επίπεδο των δημιουργών τους, των ανθρώπων.