Εις την ψυχήν έλπιδα

Στην Ελλάδα των ετών 1917-1920, ο Αλέξανδρος Α΄, Βασιλιάς των Ελλήνων παρά τη θέλησή του, φανατικός αυτοκινητιστής, δεινός σπόρτσμαν και παθιασμένος μηχανολόγος, συνδέεται φιλικά με έναν ιταλοτραφή φουτουριστή ποιητή και επίδοξο κοινωνικό επαναστάτη, που ταλαντεύεται αμήχανα ανάμεσα σε δύο αντιθετικούς τρόπους ύπαρξης: την ειρωνική και την ηρωική στάση ζωής. Η αναπάντεχη αυτή φιλία, που σφυρηλατείται στο περιβάλλον του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, της Οκτωβριανής Επανάστασης και της Εκστρατείας της Ουκρανίας, εκβάλλει σε ανήκουστες περιπέτειες των δύο ηρώων και των συντρόφων τους, αλλά και σε ένα συζητητικό παιχνίδι συγκλίσεων και αποκλίσεων, όπου γίνεται λόγος, μεταξύ άλλων, για τα αυτοκίνητα, τις πατέντες, το θαλάσσιο σκι, την πορνογραφία, την ερωτική γκρίνια, την αισθητική του πολέμου, την ποιητική των πολιτικών ανακοινώσεων και τις χειρουργικές επεμβάσεις για την υποβοήθηση της ερωτικής απόλαυσης. Στη χαραυγή ενός μοντέρνου, ελπιδοφόρου όσο και δυσοίωνου 20ού αιώνα, οι πρωταγωνιστές αυτού του βιβλίου αναζητούν μανιωδώς τη "Νέα Ζωή", προσπαθώντας να ψηλαφήσουν έναν στόχο προσωπικής και συλλογικής ελευθερίας.