Δώδεκα μήνες με την Αγάπη

Δώδεκα ιστορίες της μικρής Αγάπης. Μία για κάθε μήνα. Ιστορίες από την καθημερινή ζωή ενός παιδιού. Ενός παιδιού ΑΜΕΑ. Ενός παιδιού με σύνδρομο Down. Ενός παιδιού σαν όλα τα παιδιά. Η επιθυμία μου είναι να μπορέσουμε κάποτε να αποδεχτούμε, να αγκαλιάσουμε άτομα με αναπηρίες, κάποιες ορατές και κάποιες όχι, κάποιες εκ γενετής και κάποιες επίκτητες, κάποιες μόνιμες και κάποιες παροδικές. Στο κάτω-κάτω, αν το καλοσκεφτείτε, τυχαία δεν είστε κωφοί, τυφλοί, Down, αυτιστικοί, τετραπληγικοί, παραπληγικοί ή ημιπληγικοί, ή τυχαία δεν έχετε κάποια νοητική υστέρηση και ακόμα τυχαία δεν γεννηθήκατε με κάποιο άλλο σύνδρομο ή πάθηση που θα σας έκανε να ανήκετε στα ΑΜΕΑ. ΑΜΕΑ λοιπόν σημαίνει πάνω απ όλα ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ και έχω ανάγκη από αγάπη και σεβασμό! Εικονογράφηση από τα παιδιά του Συλλόγου Πνοή Ρόδου.