Η Λάρισα κατά την Τουρκοκρατία #1

Λάρισα πόλις μεσόγειος πρωτεύουσα της Πελασγιώτιδος, νυν δε μητρόπολις πάσης της Θεσσαλίας, καθέδρα Μουλά υπέρτερου του της Θεσσαλονίκης, και του Σατράπου, ήδη, και του Μητροπολίτου, πολλούς επισκόπους υφ εαυτόν έχοντος, κειμένη επί της δεξιάς όχθης του Πηνειού, σε τοποθεσία τερνοτάτην, απέχουσα 13 ώρας από τον Βώλον προς δυσμάς, 20 από την Θεσσαλινίκην προς το νοτιοδυτικόν, 53 από τας Αθήνας προς το δυτικοβόρειον, και 114 από την Κωνσταντινούπολιν προς το δυτικονότιον. Κατοιείται υπ Οθωμανικών, Χριστιανών, Εβραίων και ολίγων Αρμενίων, ων οι πρώτοι εισι πλειότεροι των λοιπων, και οι τελευταίοι ολιγώτεροι πάντων. Το σύμπαν δε πλήθος των κατοίκων εστι περι τας 30 χιλιάδας. Πόλις δια την θέσιν της εμπορικωτάτη, και δια την ευφορίαν των περι αυτήν χωρών πλουσιωτάτη.