Στον δρόμο του Ορφέα

Οι εξηγήσεις δεν μπορούν να περιλάβουν ό,τι νοιώθεις. Πώς να γίνουν οι λέξεις χέρια, να σε κλέψουν και να σ επιστρέψουν δίπλα μου; Το βάθος μιας αγάπης μπορεί κάλλιστα να γίνει βάρος και να της κόψει τα φτερά. Απ όπου βρεθήκαμε ή περάσαμε μαζί, απ όπου ονειρευτήκαμε όποτε και να περνώ η παρουσία σου επίμονα με καλεί. Στις λέξεις εναποθέτεις τα λόγια σου και την σιωπή σου ταυτόχρονα. Ίδιος ο Ορφέας λιώνω από τον πόθο να γυρίσω κοντά σου, να σ αγγίξω με κίνδυνο να σε χάσω για πάντα.