Ο μοναδικός κύριος Μαμαλούξ

Λοιπόν, υπήρχε αυτό το σπίτι. Και αυτός ο πορτοκαλής γάτος. Ο οποίος έμενε σ’ αυτό το σπίτι... Μύριζε πάντα ηλιοτρόπιο και νυχτολούλουδο και περνούσε τις μέρες του μετρώντας λεμόνια και χαζεύοντας το φως. Έμενε με τους δυο γονείς του. Την Ε και τον Μι. Έτσι αποκαλούσαν ο ένας τον άλλον, έτσι τους έλεγε κι αυτός. Τους είχε βρει τέσσερα καλοκαίρια πριν απ’ αυτό το φθινόπωρο... Μια ασυνήθιστη γατο-ιστορία για την αγάπη και τον πόνο του αποχωρισμού, τη μοναξιά και την τρυφερότητα.