Γράμματα σε μια νεαρή φίλη

Ο Κρισναμούρτι έγραψε τα γράμματα που ακολουθούν από τον Ιούνιο του 1948 ως το Μάρτιο του 1960 για μια νεαρή φίλη που ήρθε κοντά του πληγωμένη στο σώμα και στην ψυχή. Στα γράμματα αυτά, όπου ξετυλίγεται ολόκληρη η διδασκαλία του Κρισναμούρτι, καθώς επουλώνονται οι πληγές εκείνης στην οποία απευθύνονται, αποκαλύπτεται μια σπάνια καλοσύνη και διαύγεια· ο χωρισμός και η απόσταση εξαφανίζονται, ενώ οι λέξεις κυλούν σαν χείμαρρος· ούτε μία δεν είναι περιττή· η επούλωση των πληγών και η διδασκαλία προχωρούν ταυτόχρονα.

Ρητή δήλωση του Κρισναμούρτι πριν από το θάνατό του το 1986:
Δεν υπάρχει διάδοχος ή εκπρόσωπός μου που θα συνεχίσει τη διδασκαλία τώρα ή οποτεδήποτε στο μέλλον, στο όνομά μου...
Δε χρειάζονται ερμηνευτές...
Κάθε άνθρωπος θα πρέπει να παρατηρεί κατευθείαν τις δικές του δραστηριότητες κι όχι μέσω κάποιας θεωρίας ή αυθεντίας...