Γλώσσα, Γλωσσολογία και Γλωσσική Διδασκαλία

Η ταχεία πρόοδος της γλωσσικής επιστήμης, ιδιαίτερα μετά από την εμφάνιση της νεότερης γλωσσολογίας, αποκάλυψε την αντιεπιστημονική φύση της παραδοσιακής μεθόδου, χαρακτηριστικό στο οποίο οφειλόταν κατά κύριο λόγο και η αδυναμία της να διδάξει αποτελεσματικά τη γλώσσα. Η πρόσδεση επομένως της γλωσσικής διδασκαλίας στο άρμα της θεωρητικής γλωσσολογίας συνιστούσε αναγκαιότητα, γιατί πέρα από το γεγονός ότι δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για τον απεγκλωβισμό της από τα δεσμά της παραδοσιακής αντίληψης, τη συνέδεε άμεσα με έναν συναφή και, ταυτόχρονα, δυναμικό επιστημονικό κλάδο που όχι μόνον ήταν σε θέση να την ανανεώσει μεθοδολογικά αλλά και μπορούσε να της παράσχει την απαιτούμενη επιστημονική νομιμοποίηση.

Η διαφαινόμενη όμως δυνατότητα της σύνδεσης των θεωρητικών αρχών της γλωσσολογίας με τη διδακτική πράξη έδωσε την ιδέα για ευρύτερη εκμετάλλευση των πορισμάτων της γλωσσικής επιστήμης σε ποικίλα πεδία. Το γεγονός αυτό είχε ως συνέπεια τη δημιουργία της εφαρμοσμένης γλωσσολογίας, της οποίας και αποτελεί σήμερα αυτόνομο επιστημονικό κλάδο η διδακτική της γλώσσας.

Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη τα ανωτέρω, η παρούσα μελέτη διαιρείται σε δυο κύρια μέρη: Στο πρώτο από αυτά με τον τίτλο "Θεωρητική και εφαρμοσμένη γλωσσολογία - Από τη γλωσσική θεωρία στη διδακτική πράξη" παρατίθενται οι εξελίξεις στον τομέα της γλωσσολογίας και ακολουθεί το ιστορικό του μετασχηματισμού της διδακτικής της γλώσσας σε αυτόνομο επιστημονικό κλάδο, ενώ στο δεύτερο με τον τίτλο "Η διδακτική της γλώσσας ως επιστήμη και τεχνική" επιχειρείται η οριοθέτηση του αντικειμένου και η παράθεση των βασικών της χαρακτηριστικών, όπως αυτά διαμορφώθηκαν ύστερα από την οργανική της σύνδεση με τη γλωσσική επιστήμη.