Το κόκκινο περιλαίμιο

Σε μια μικρή πόλη του Μπερρύ και μέσα στην αποπνικτική ζέστη του καλοκαιριού του 1919, ένας ήρωας του πολέμου κρατείται φυλακισμένος στα βάθη ενός έρημου πια στρατώνα. Έξω από την πόρτα, ο ταλαιπωρημένος σκύλος του γαυγίζει ασταμάτητα, μέρα και νύχτα. Όχι πολύ μακριά από εκεί, στην ύπαιθρο, μια νέα γυναίκα καταπονημένη από τις αγροτικές δουλειές αλλά και πολύ μορφωμένη για να την χαρακτηρίσει κανείς απλή αγρότισσα, περιμένει και ελπίζει. Ο στρατιωτικός ανακριτής που έρχεται για να διαλευκάνει την υπόθεση είναι ένας αριστοκράτης που ο πόλεμος κλόνισε τις αρχές του. Τρία πρόσωπα και, ανάμεσά τους, ένας σκύλος, που κρατά το κλειδί του δράματος...

Γεμάτο ποιητικότητα και ζωντάνια, το μικρό αυτό αφήγημα, απλό φαινομενικά, είναι και ένα σπουδαίο μυθιστόρημα με θέμα την αφοσίωση. Το να είναι κανείς πιστός στους φίλους του, το να μάχεται γι αυτούς που αγαπάει, είναι μία ιδιότητα που την έχουμε από κοινού με τα ζώα.
Μήπως όμως το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ανθρώπου είναι να πηγαίνει πιο πέρα και να μπορεί να αναγνωρίζει τον αδελφό και στο πρόσωπο αυτού που μας πολεμάει;