Να σ αγαπούν και ν αγαπάς...

O Λήκη, ένα μικρό σκουλήκι, αποφασίζει κάποιο ανοιξιάτικο πρωινό να ξεμυτίσει από τη φωλιά του. Φτάνει σ’ έναν κήπο, όπου συναντά τη Λευκή, μια μικρή, κάτασπρη πεταλούδα! O Λήκη θαυμάζει το ανάλαφρο φτερούγισμά της και λαχταρά να γίνει, έστω για λίγο, και κείνος... πεταλούδα! Η Λευκή αποφασίζει να τον βοηθήσει. Τρέχει στον κάμπο και παρακαλεί την Πεταλουδομάνα, να της πει έναν τρόπο για να... αποκτήσει ο Λήκη φτερά! - Δύσκολο πράγμα μού ζητάς!... Πολύ δύσκολο! Για να μην πω ακατόρθωτο! λέει η Πεταλουδομάνα. Μα η Λευκή επιμένει! Τότε η Πεταλουδομάνα τής δίνει μια γριφοσυνταγή: Το να σ αγαπούν είναι κάτι/ το ν αγαπάς είναι πολύ/ το να σ αγαπούν και ν αγαπάς/ είναι το παν!... Αυτό που μένει είναι να νιώσει η Λευκή τη σημασία της, κι όλα θα γίνουν!