Η επινόηση της αειφορίας

Η βιώσιμη ανάπτυξη γίνεται τριάντα ετών.Για τρεις δεκαετίες πιστέψαμε σε ένα μοντέλο οικονομικής διακυβέρνησης που υποσχέθηκε να καλύψει τις ανάγκες της παρούσας γενεάς χωρίς να υπονομεύσει τις ανάγκες των μελλοντικών. Καλόπιστα δεχθήκαμε πως με κατάλληλες νομοθετικές παρεμβάσεις θα γινόταν εφικτή η αποσύνδεση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την οικονομική ανάπτυξη. Αυτή η αναγκαία συνθήκη όμως δεν ευοδώθηκε ποτέ. Η περιβαλλοντική υποβάθμιση δεν περιορίστηκε, οι οικολογικοί δείκτες δεν βελτιώθηκαν και η παγκόσμια θερμοκρασία δεν σταθεροποιήθηκε. Η αποσύνδεση των επιπτώσεων από την ανάπτυξη αποδείχθηκε ανέφικτη. Ωστόσο, στο μεταξύ, μπορούμε να εντοπίσουμε τις αποτυχίες της βιώσιμης ανάπτυξης, να επανεξετάσουμε τους στόχους της και να αποκαταστήσουμε την ενότητα πολιτικής, δημοκρατίας και περιβαλλοντικής προστασίας.