Χάλκινη βροχή

Κάτω από στοίβες χαρτιά της δικηγορικής μου νιότης. Εκεί βρέθηκε το ριγέ τετράδιο και μέσα του κάτι άτεχνα στιχουργήματα. Να τα φάει το σκοτάδι, είπα. Τότε θυμήθηκα του Γιάννη Ρίτσου τη συμβουλή: Μην πετάς, δες τα σαν ανεπεξέργαστο μετάλλευμα. Έτσι κρύφτηκαν. Απ αυτό το υλικό βγήκαν τα ποιήματα της συλλογής. Δεν ξέρω αν τελικά είχαν μέσα τους κάποιο μετάλλευμα. Και ίσως να μην το μάθω ποτέ.