Ρού

ΡΟΥ σημαίνει στα παλαιά γαλλικά «μικρό ρυάκι» και μεταφορικά «ροή δακρύων, αίματος, χρημάτων». Στα βιετναμέζικα ru σημαίνει «νανούρισμα, νανουρίζω».

Το Ρού είναι η αποσπασματική αφήγηση μιας Βιετναμέζας προσφυγοπούλας από τη Σαϊγκόν, που μαζί με τους άλλους boat people εγκατέλειψαν με πλοιάριο το Νότιο Βιετνάμ στα μέσα της δεκαετίας του 1970, όταν η χώρα ζούσε τον εμφύλιο σπαραγμό, κατάφεραν να διασχίσουν τον κόλπο του Σιαμ και να φτάσουν σώοι αλλά απογυμνωμένοι στην Μαλαισία, κινδυνεύοντας από τις θαλασσοταραχές και τους πειρατές. Η αφηγήτρια και η οικογένειά της βρήκαν καταφύγιο στον Καναδά. Τριάντα χρόνια αργότερα, ενσωματωμένη στη νέα χώρα, η συγγραφέας αφηγείται τη ζωή στην παραδείσια και τραυματισμένη γενέθλια χώρα, μαζί με τη σταδιακή και δύσκολη ενηλικίωση και ενσωμάτωση στη χώρα υποδοχής. Μια ζωή που γεννήθηκε μέσα από τα συντρίμμια, σε μια αφήγηση με σπαράγματα μνήμης, οικογενειακές στιγμές με θείους, γιαγιάδες, παππούδες και παιδιά, σχέσεις ερωτικές –όλα δοσμένα με ποιητικότητα, ανάμεσα στο τραγικό και το κωμικό, και με αισθησιασμό, σ’ ένα κείμενο γεμάτο μυρωδιές, εικόνες και ευαισθησία, που σαν νανούρισμα θεραπεύει τρυφερά το τραύμα.

_