27 όνειρα στη διάρκεια του πολέμου. 1939-1945

Πού και πού όμως παρασυρόμαστε ξανά από το παλιό ρομαντικό παιχνίδι και ονειρευόμαστε. Πιθανόν τα όνειρά μας να είναι πράγματα μικρά. Με αυτά όμως τα μικρά πράγματα στήνονται τα προϊστορικά οδοφράγματα ενάντια στις απειλές της άμετρης ζωής μας. Οι άνθρωποι του χθες, με βηματισμό ηθοποιών του μελοδράματος, βαρέθηκαν να αναμασούν τις αναμνήσεις τους · γι’ αυτό προτιμούν να κρύβουν το αληθινό τους πορτραίτο [ ... ].

Έστρεψε το πρόσωπό του προς το μέρος μου και είπε με έναν τόνο σχεδόν καταγγελτικό : «Συχνά, αυτές τις παραληρηματικές νύχτες, ακούω τρομερές φωνές. Αλλά τα όνειρα καταβροχθίζουν ακόμη και τις φωνές». Δεν βρήκα τίποτα να απαντήσω στον άνδρα, αλλά μου γεννήθηκε το ενδιαφέρον για τα όνειρα. Ξαναδιαβάζοντας αυτό το παράξενο ρεπορτάζ, συνειδητοποίησα ότι είχα καταγράψει ένα άγνωστο κεφάλαιο του πολέμου και της Αντίστασης. Μη γελάτε. Είμαι πεπεισμένος πως δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το συνειδητό από το ασυνείδητο. Συγκροτούν ένα όλον. Κρίμα που δεν μπορούμε να φωτογραφίσουμε τα όνειρα, επειδή είναι ένας πραγματικός καθρέφτης της ζωής.[ ... ].

Είναι πιθανόν τα όνειρα που κατάφερα να συλλέξω να προσφέρουν υλικό σκέψης σε όσους ασχολούνται με τη μεταφυσική, στους ψυχαναλυτές και στους συγγραφείς ιστοριών μυστηρίου. Θα μπορούσε να βρει κανείς ακόμη και σχέσεις μετονυπερρεαλισμό η το καφκικό σύμπαν. Τόσο το καλύτερο για τους συλλέκτες μυστηρίων. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν με αφορά. Ετούτα τα παιχνίδια με βρίσκουν αντίθετο. Φύλαξα ηθελημένα αυτά τα όνειρα στην ακατέργαστή τους μορφή επειδή ισχυρίζομαι ότι δεν έχω το δικαίωμα να τα αναλύσω η να τα εξηγήσω. Δεν θέλω να φανεί ότι κρίνω η ότι ασκώ κριτική σε εκείνη την τραγική εξαετία. Προσπαθώ απλώς να προσθέσω ένα ντοκουμέντο στο φάκελο της ιστορίας των ηθών.