Τα λόγια του ονείρου

Αργά-αργά που σεργιανίζει η μαγεμένη μου αλφαβήτα μέσα στη λίμνη τ’ ουρανού· με τα παραθύρια μου ανοιχτά τη νιώθω στον καθρέφτη της πάνω ν’ ακουμπά αλλόκοτα και ζωντανά τα λόγια του ονείρου Πλεούμενα μ’ άφωνα πανιά, πάνω στα διάφανα νερά τους Πήγασοι και Μονόκεροι παιχνίδια, παραμύθια εφτασφράγιστα μυστικά και των αστερισμών τα γιορτινά πυροτεχνήματα· μέσα στα πέπλα στης νυχτιάς τα ’δα να κελαρύζουν γράμμα χρυσό κι υπόσχεση ραβδάκι κι αστερόσκονη μορφές αλαφροΐσκιωτες χαμόγελο, και βυθισμένο βρέφος