Το στιλέτο και το φίδι

Στο β΄ μισό του 13ου αιώνα το βασίλειο της Τσεχίας ανήκει στα πιο ισχυρά της Ευρώπης. Δικαίως, αλλά και με μία δόση φθόνου, οι σύγχρονοί μας βαφτίζουν τον Τσέχο βασιλιά Πρεμύσλ Β΄ Οτακάρ, «βασιλέα σιδερένιο και χρυσό». Οι στοές των ορυχείων της Κούτνα Χόρα ξεβράζουν αμύθητες ποσότητες ασημιού. Τα φοβερά τσέχικα στρατεύματα εξολοθρεύουν στις αιματηρές μάχες πολυάριθμους εχθρούς. Ο Τσέχος βασιλιάς διεκδικεί από τους Αψβούργους τον τίτλο του Ρωμαίου Καίσαρα. Πίσω, όμως, από την χρυσοποίκιλτη δόξα, κρύβονται ρωγμές. Στην πατρίδα, στο βασίλειο της Τσεχίας, ο Πρεμύσλ Β΄ Οτακάρ πολεμά με την εγχώρια αριστοκρατία που αντιστέκεται. Οι φεουδάρχες καλομάθανε, από τον καιρό τον προκατόχων του, σε αδύναμη διακυβέρνηση και τώρα τους ενοχλεί η ισχυρή κυριαρχία. Νοιάζονται μόνο για να αρπάξουν για τον εαυτό τους όσο γίνεται περισσότερη γη κι εξουσία. Είναι μία εποχή επικίνδυνη και ανήσυχη. Ο ηγεμόνας, για να ισχυροποιήσει τη δύναμή του, χτίζει νέες βασιλικές πόλεις και κάστρα. Ένα από αυτά είναι και το Μπεζντέζ στη βόρεια Τσεχία. Υπεύθυνος για την κατασκευή και την επίβλεψη του κάστρου, καθώς και στρατιωτικός διοικητής, χρίζεται ο νεαρός βασιλικός προκουράτορας, ο Όλντριχ του Χλουμ. Αντικαθιστά τον ηγεμόνα, διοικεί το βασιλικό στρατιωτικό σώμα, εισπράττει φόρους, φροντίζει για την ασφάλεια στους δρόμους και προασπίζεται το δίκαιο της χώρας. Διακρίνεται πρωτίστως για τις ιδιαίτερες ικανότητές του στη διαλεύκανση εγκλημάτων κατά της ζωής, δικάζει και λαμβάνει δύσκολες αποφάσεις. Στο βιβλίο «Το Στιλέτο το Φίδι» ο Όλντριχ καλείται να βρει τους ενόχους πίσω από δύο στυγερές δολοφονίες. Ένα φθινοπωρινό πρωινό, ο άρχοντας Γίντριχ του Ντονίν βρέθηκε ξαπλωμένος στο κρεβάτι του μ’ ένα στιλέτο καρφωμένο στην καρδιά. Την προηγούμενη μέρα είχε συμμετάσχει στο κυνήγι που είχε διοργανωθεί για να ψυχαγωγήσει μία παρέα ευγενών από τα περίχωρα. Οι υποψίες βαραίνουν πολλούς. Λίγες μέρες αργότερα, στη διάρκεια ενός ακόμη κυνηγιού, ένα ακόμη πτώμα ανακαλύπτεται θαμμένο σ’ έναν λάκκο πίσω από δύο μεγάλες βελανιδιές. Το θύμα είναι ένας μοναχός, μέλος του τάγματος των Ιωαννιτών Ιπποτών. Ο Όλντριχ, ως βασιλικός δικαστής, πρέπει να κινηθεί στην κόψη του ξυραφιού, για να επιλύσει αυτόν τον φόνο. Τα συμφέροντα είναι πολλά και οι ισορροπίες λεπτές.